Zastanawialiście się kiedyś co ma wspólnego internet z alkoholem, kawą lub seksem? No dobra żartownisie, wiem że macie już w zanadrzu kilka zabawnych odpowiedzi. Że internet uzależnia jak inne żródła oferujące przyjemność lub oderwanie od rzeczywistości mówić nie trzeba. A może jednak? Bo choć wszyscy wiemy, że coś takiego jak uzależnienie od internetu istnieje, to jednak zdiagnozować je u siebie jest tak cholernie trudno jak przyznać, że ta lampka wina raz na jakiś czas to kurcze jakoś raz na jakiś...dzień?
W psychologii istnieje taki termin jak uważność.
Bycie tu i teraz zdając sobie sprawę z własnego ciała, swojej obecności oddechu, uczuć i odczuć, ale bez dokonywania oceny. Zagranico mindfulness. Polsko brzmiąca rzężąca miękkimi głoskami uważność czy światowy mindfulness... rzecz w tym, żeby czuć się obecnym. Czytając trochę w tym temacie, zastanowiłam się co mnie najbardziej od tej obecności odciąga i chyba już wiecie do czego zmierzam. Internecie! Słodko-gorzka używko, co wydajesz się być czasowstrzymywaczem, a jesteś czasoprzyspieszaczem. Wpadasz na chwilkę sprawdzić definicję słowa "wrotycz", a tu nie wiadomo jak, jakimiś krętymi internetu ścieżkami, rutynowymi czynnościami i poczta się sprawdziła i wszystkie dziubki i kotlety na fejsie dolubione i kliki w szokujące nagłówki kryjące za sobą roczarowujące treści wyrobione. Godzina dwadzieścia.
Kiedy stajesz się klikającym zombie?
Łatwo w internecie dosłownie zatonąć przechodząc od jednej bzdury do drugiej i przestać być obecnym. Niemiło jest mówić na swoim przykładzie, ale tak tak zdarzają mi się dni kiedy chcę od czegoś uciec i oto rowiązanie znajduje się samo. Klik klik klik. Scroll scroll scroll. Jakby mnie nie było. Dwie-trzy godziny wyjęte z życia. Ostatnio, gdy złapałam się na czytaniu komentarzy na onecie (wieeem [*] - znicz dla mnie) otrzeźwiałam i pomyślałam sobie - "popika, nie idź tą drogą!" Gdyby Vivaldi zaśmiecał sobie głowę tym co mają do powiedzenia trolle w internecie zamiast napieprzać z robotą do przodu... pewnie nie słuchałabym go teraz w graniu na czekanie dzwoniąc do babci;)
Bo czy takie internetowe sztachnięcie coś zmienia?
Ani nie wracam z tego świata zrelaksowana, ani mądrzejsza, ani niezałatwione się samo nie załatwiło, tylko próbuję zagiąć czasoprzestrzeń. Obiecałam sobie, że popracuję nad większą uważnością. Internet jest mega, ale może warto by wykorzystywać czas spędzony w nim trochę bardziej świadomie? Bez bezmyślnego odpływania. Zawstydza mnie trochę pieprzenie o takich banałach, ale z drugiej strony chyba jeszcze nieraz usłyszymy takie wołanie do rozsądku. BO JAK OGLĄDANIE NA SNAPIE JAK BUTY JAKIEJŚ LASKI IDĄ ULICĄ MOŻE BYĆ FAJNIEJSZE NIŻ PÓJŚCIE NA SPACER SAMEMU? Serio, odpaliłam ostatnio na próbę jeden z popularniejszych kanałów na snapchacie i widziałam jak dziewczyna pokazuje swoje nogi jak idą ulicą. Że pokazuje? Ok, ale czy naprawdę chcesz to oglądać czy to jakoś tak samo wychodzi?
