Początki są przereklamowane

Z tymi początkami jest jakoś  tak zabawnie, że niosą perspektywę fajerwerków z wielkim bum, a zazwyczaj wydźwięcza tylko delikatne pyk. Ot, tylko pyk. Jak po zgaszeniu zimnego ognia.

Zakładasz na rękę obrączkę. Powiedziałaś, że  po trzykroć TAK, mój Ci on, together forever i nie odpuszczę Ci aż do śmierci. NOWA DROGA ŻYCIA. Tak przynajmniej głoszą pamiątkowe kartki z gołąbkami, co to całują się dziubkami w wizualizacji miłości i życia w zgodzie. I fajnie. Nie mam nic przeciwko małżeństwu, nie mam nic przeciwko rytuałom, nic przeciwko gołąbkom. Tu gdzie chcę postawić ALE to nasze oczekiwania. Znajome mają to do siebie, że czasami wychodzą za mąż. Jedna taka znajoma zwierzyła mi się ostatnio, że jest ciekawa jak to będzie po ślubie,czy to prawda co mówią i  jak to jest myśleć o sobie per żona. No właśnie... a jak ma być?

Tworzycie ten związek od wiosen już kilku. Widziałaś jak udaje, że nie płacze gdy umiera żona Teda z "How I met your mother", a potem przez tydzień kupuje Ci codziennie croissanty z czekoladą i prosi abyś uważała na pasach. Widziałaś jak nakłada skarpety tak, żeby część z dziurą była ukryta pod stopą. I co? Ten człowiek zostanie tym człowiekiem, a Ty to TY. Zostajecie sobą. I to jest superekstra jak się kochacie i akceptujecie te dziury biorąc w pakiecie z croissantami(tylko żeby nie z budyniem). Gorzej jak nie akceptujecie, a w głowie ten ślub, ta kiecka wyszywana koronkami stanowi cel sam w sobie, a potem to już ciekawe jak będzie. A jak ma być? 

Nowa praca. Piękna, błyszcząca, kusząca. Tu to mnie nie doceniali, ale w tej nowej robocie to już będzie do przodu. Taką ładną stronę ma ta firma, a szef wszystkich szefów wspominał coś o casual fridays z pizzą dla wszystkich, rodzinnej miłej atmosferze i perspektywie umowy o prace. WOW, biore! I fajnie. Na pewno w wielu przypadkach zmiana pracy jest zmianą na lepsze. Zawsze lepiej przeć do przodu, poszukując, bo zycie jest za krótkie na słabe rzeczy. Słabe rzeczy są słaaaaabe, a w szczególności słabe wino, słabe książki i słaba praca. I znowu ALE. Ale nie dajmy się ponieść oczekiwaniom. Mam takie poczucie, że tak dla mnie jak i dla niektórych, których palcem nie będę pokazywać, zmiana pracy obarczona jest tyloma oczekiwaniami, że to przecież musi skończyć się rozczarowaniem.

Ani nowa praca, ani nowy mąż, ani nowy zeszyt Cię nie zbawi. Tak sobie cicho myślę, że jeśli brzydko pisałaś w starym zeszycie to zakładanie nowego zeszytu tylko po to żeby zacząć pisać ładnie Cię nie zmieni. Po tygodniu kaligrafii, większość zaczyna znowu grezmolić. Jak chcesz coś zmienić to chyba lepiej nie obaraczać się tym ciężarem NOWEGO POCZĄTKU, tylko pracować nad sobą już dziś, w starym zeszycie. Nowy zeszyt zaczniesz już z pewnością, że potrafisz.

I tak udało mi się zainagurować nową blogową ścieżkę. Ale będzie fajnie! Nowy początek;)